
yalan
***
şakaklarında katran karası hüzün yanığı
güneşe şavkıyan ebemkuşağı gözler
ve eller
ve dua için burkulan yürek
sen nasıl da koşmuşsun asırlar arasında
nasıl da yansıtıyor bakışların yorgunluğu
acıları, hüzünleri, kederleri
ve yakılan Bağdat kütüphanelerini
kitaplardan süzülen kıpkızıl cinayet
çalınmış alnına tarihin
artık kan akıyor divitlerden
gerçeğin kendisi yalan
ah dostum
gerçeğin kendisi ziyan …
***
22.02.2018
izzet ırmak
Bir yanıt bırakın