Yıllar uçtu gitti fırsatı teptim
Çok açtım arayı özür dilerim
Şimdi Lokman gelse sürse merhemi
Kapatmaz yarayı özür dilerim
Yalvaran gözleri görmez mi insan
Görmeyip eyledim yer ile yeksan
Sayemde karanlık havasız zindan
Gönlünün sarayı özür dilerim
Coşkun dalgalarla vurdun kıyıma
Güzel duyguların düştü suyuma
Yazık ki başladım bir soykırıma
Çöl ettim deryayı özür dilerim
Nice masum düşe açmadım kucak
Bitimsiz elemler dün gibi sıcak
Kararsız hislerim gerçekten uzak
Ak ettim karayı özür dilerim
Yârin yüreğine tez işler kurşun
Sevdalık nefesi kaldırmaz oyun
Kaç asır çırpındı elimde ruhun
Bilmedim çareyi özür dilerim
En büyük beladır cehalet kiri
Cahile cehennem Allah’ın emri
Zaten kaç günlüktür dünyanın ömrü
Kısalttım süreyi özür dilerim
Ben sardım başına belayı derdi
Çiğnedim bin yıllık ezkârı virdi
Her şeyin bir yolu yordamı vardı
Çöp ettim töreyi özür dilerim
İzzet’im tek lüksüm süslü sözlerim
Geçmişi andıkça tutmaz dizlerim
Yırtık suratımı kendim yüzlerim
Kaybettim turayı özür dilerim
İzzet Irmak
#özürdilerim
İlginizi Çekebilir:
İzzet IRMAK
1981 Van doğumlu. Yüzüncüyıl Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmenliği Mezunu. Milli Eğitim Bakanlığında Öğretmen. Çeşitli dergi, gazete, İnternet sitesi ve platformlarda yazar. Güncel yazılar, gezi yazıları ve öyküler yazmaktadır. Kitap çalışmaları devam etmektedir.
Bir yanıt bırakın