Tin-4 لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ
(Muhakkak ki biz insanı en güzel bir biçimde yarattık.)
Bir damla besmele düşer rahmetle
Sırların doğduğu yerdendir insan
Alnına çizilmiş kader kalemle
İrade elinde perdedir insan
Doğduğunda ağlaması bir cefa
Üç yaşında tatlı tatlı bir sefa
Yedisinde öğrendiği Mushaf’a
On beşinde mes’ul olandır insan
Gençlik bir rüzgârdır karşıdan eser
Gelir geçer ondan kalmaz bir eser
Başından dumanlı sevdalar geçer
Kıymeti bilinmez zamandır insan
Otuzunda dertler dağ gibi olsa
Denizi yaracak sanır her asa
Gücünün zirvesi bellidir oysa
Kabına sığmayan ummandır insan
Olgunlaşır meyve verir bağ gibi
Durgunlaşır göle varan çay gibi
Bir şarkıdır makamı hicaz gibi
Kâinatın tadı rengidir insan
Altmışına dayadı mı merdiven
Yavaş yavaş kaybolur gider güven
Etrafından çekilir pek çok seven
Yalnızlığın artık dengidir insan
Bir zamanlar arzulanan ten idi
Ulaşılmaz makamlarda bey idi
Ölüm dedikleri yakın değildi
Başına kar yağmış Süphan’dır insan
İbret al der kendisi almaz izzet
Mal mülk fâni kimseye olmaz devlet
Muhtaca bir çare olmuşsa servet
Ötelerde keyfin sürendir insan
16.10.2017/meram
İlginizi Çekebilir:
İzzet IRMAK
1981 Van doğumlu. Yüzüncüyıl Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmenliği Mezunu. Milli Eğitim Bakanlığında Öğretmen. Çeşitli dergi, gazete, İnternet sitesi ve platformlarda yazar. Güncel yazılar, gezi yazıları ve öyküler yazmaktadır. Kitap çalışmaları devam etmektedir.
Bir yanıt bırakın