
GÜVEN TOPLUMU
Güven, yitik çocuğu çağın
Bir peygamber muştusuyla
Dingin bir seher vakti
Ruhlara baharı üfleyen rüzgârla
İniverse kalplerimize
Toplum, acılı bir baba yüreği
Kırık gölgesinden bir ağaç
Huzur vaad etse Ömer misal bir yiğit
Çarşıya umudu fısıldayan bir nâdi
Dalıverse hayatlarımıza
Çocuklar ki evlere çakılan
Suni gıda ve hazır hayatlarla
Büyümeyen ama inşa edilen
Karanlık odaklarca
Hane kapılarından bir Hızır
Süzülüverse usulca oturma odasına
Anne babalar kör kütük ayık
Bu kafayla çekilmez hayat
Sakiler mey sunsa Kevser pınarlarından
Helalinden bir lokma sözcük
Yerleşiverse dimağlara
“Emrolunduğun gibi dosdoğru ol”
Güller sultanı ile bitse
Bütün çiçekler ve sözler
Güven bir el verse inceden
Topluma huzur gelse erkenden
Son Resul çağrısıyla yeniden
Diriliverse Müslüman
Dünya bir oh çekse
(21.04.2017 Meram)
Bir yanıt bırakın